Բարի երթ :))

 Ժամը մոտավորապես 11-ին 5 պակաս, օրը՝ հինգշաբթի, փողոց, աղմուկ, կիսակոճկած վերարկու, 5 րոպեից սկսվող իմ դասը, մի խոսքով ՝ հերթականն այն օրերից, երբ ես արթնացա դասից րոպեներ առաջ: Միակ փրկությունս տվյալ իրավիճակում՝ ՏԱՔՍԻ:
 Քչերը չեն համաձայնվի, որ շատ հաճախ տաքսուց իջնում ես լավ կամ վատ տպավորված. տպավորված վատ երաժշտությունից կամ հակառակը՝ հաճելիորեն զարմացնող, ավելի ու ավելի հազվադեպ հանդիպող լավ երաժշտությունից, զանազան երկար-բարակ պատմություններից եւ այլն, բայց հենց այս հինգշաբթի օրվա ինձ պատահած 06 մակնիշի  մեքենայի վարորդին ինձ թվում է կհիշեմ ողջ կյանքիս ընթացքում:
 Եւ այսպես, ժամը՝ մոտավորապես 11-ին 2 պակաս, 06 մակնիշի մեքենայի հին, մաշված սրահ, լուռ, ուշադիր վարորդ, հեռախոսազանգ.
 - Լավ, բալես, կբերեմ, անպայման կբերեմ, չմտածես:

 11:5 ես արդեն համալսարանիս մոտ եմ, գրպաններիս խառնաշփոթում կոպեկ չհայտնաբերելով՝ վարորդին եմ մեկնում Եղիշե Չարենցի դիմանկարը կրող թղթադրամը եւ արժանանում վարորդի՝ երեւի ամենաշաբլոն պատասխանին. <Մանր չունեմ>: